ماشین سیاست خارجی دولت یازدهم علی رغم آنکه وزیری برای تصدی آن مشخص نشده، به راه افتاده است .
موضع گیری های آقای روحانی در روزهای اخیر و اظهارات مقامات غربی خیلی زود پای رئیس جمهور جدید ایران را به عرصه سیاست خارجی باز کرده است.
البته نکته قابل تامل آن است که کشورهای غربی پس از انتخاب آقای روحانی توانستند با یک تقسیم کار میان خود ، استراتژی منسجمی را برای مقابله با ایران تدوین کنند.
بر اساس این استراتژی، در یک سال آینده قرار است آمریکا با تحمیل فشار بر ایران دست بالایی در مذاکرات با ایران برای خود دست و پا کند.
تصویب طرح تشدید تحریم ها علیه ایران در آستانه مراسم تحلیف حسن روحانی پیامی آشکار از سوی آمریکا برای ایران بود تا نشان دهد مقامات آمریکایی به هیچ وجه قصد کاهش تحریم ها را ندارند.
از سوی دیگر آمریکایی ها به دنبال آن هستند با تشدید تحریم ها نظام را وادار به پذیرش این گزینه کنند که برای کاهش فشارها راهی جز سازش و مذاکره با امریکا وجود ندارد.
راف سانچز در روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف درباره انگیزه اصلی تحریم ها نوشته است: «برخی از تحلیلگران گفته اند اگر روحانی قصد داشته باشد برای متقاعد کردن مقامات عالی رتبه ایران برای مذاکره با آمریکا تلاش کند، خطر تحریم های جدید به وی در این راه کمک می کند».
در همین جال 76 سناتور آمریکایی از هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات در نامه ای از کاخ سفید خواستند با وجود لحن ملایم تر حسن روحانی، رئیس جمهور جدید ایران به این کشور رحم نکند.
در نامه سناتورها به اوباما آمده است: «تا زمانیکه ما شاهد کاهش قابل توجه فعالیتهای هسته ای ایران نباشیم، معتقدیم که کشور ما باید تحریم ها را تشدید کند و در حالی که گزینه استفاده از قدرت نظامی را تقویت می کنیم، رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک را در مورد اختلافات خود با ایران به دقت بررسی کنیم».
البته همزمان با سیاست تحریم و فشار از سوی آمریکا کشورهای اروپایی تقش آفرینی بر روی دیگر سکه در مواجهه با ایران را بر عهده گرفته اند.
در تقسیم کار صورت گرفته میان آمریکا و اروپا ، کشورهای اروپایی نیز قرار است با ارائه پیشنهادهای تشویقی به ایران ، جمهوری اسلامی را مجبور کنند که برای رهایی از فشارهای آمریکا، پیشنهادهای ارائه شده توسط اروپا را بپذیرد.
در این حالت عملا دولت ایران در حالی وارد مذاکره می شود که با دورنمای تحریم کامل نفتی مواجه است و حدود یک سال وقت خواهد داشت که یا درخواست های اروپا را بپذیرد و به توافق برسد.
واکنش دیپلمات های اروپایی درباره اظهارات اخیر روحانی در مراسم تحلیف به روشنی بیانگر تفاوت سیاست آنها با آمریکا در مواجه با ایران است هر چند که نتیجه این سیاست اجبار ایران برای پذیرش شروط ناعادلانه است.
در همین راستا وزیر امور خارجه آلمان امروز و در واکنش به اظهارات روحانی در مراسم تحجلیف لجحن ملایمی به کار گرفته و گفت: ما در صورت مشاهده نشانه هایی مبنی بر تمایل سازنده برای مذاکرات آمادگی خود را برای آغاز این گفت وگو ها اعلام می کنیم.
این در حالی است که وزیر امور خارجه انگلیس که ایران ارتباط سیاسی خود را با کشور قطع کرده است، همزمان با تلاش کنگره امریکا برای تصویب تحریم جدید علیه ایران، در تماسی با علی اکبر صالحی از تمایل کشورش برای افزایش روابط با ایران سخن گفت.
به نظر می رسد آنچه امروز غرب در مواجهه با ایران در دستور کار قرار داده است، بازگشت به دستور کاری است که در دوران تصدی مسئولیت پرونده هسته ای ایران توسط آقای روحانی در پیش گرفت. در این دستور کار با وجود چماق امریکا، ایران به سمت تعامل با اروپا سوق داده می شد تا به این طریق غرب بتواند با حداقل هزینه، بیشترین امتیازات را از ایران بگیرد.
هر چند هنوز سیاست آقای روحانی در مواجه با رویکرد کشورهای غربی هنوز به صورت رسمی بیان نشده است، اما به نظر می رسد تجربه این تقسیم کار غربی ها در دوره های قبلی مدیریت پرونده هسته ای، ایجاب می کند، با شیوه ای جدید، این رویکرد خنثی شود.
البته ریس قوه مجریه در مراسم تحلیف گفت «تنها راه تعامل با ایران گفتوگو از جایگاه برابر، اعتماد سازی متقابل، احترام دو جانبه و کاستن از خصومتها است.» اما اینکه آیا دولت آقای روحانی می تواند در عمل این سیاست را به اجرا بگذارد، موضوعی است که به نحوه برخورد عزتمدانه با سیاست چماق و هویج غرب در قبال ایران بستگی خواهد داشت.
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : سیاست آمریکا و اروپا, مواجه با دولت جدید, ,